Monday, March 14, 2011

SEMASA AKU KECIL...


HAHAHA sori la aku xde kowt gambar masa kecik.. so aku pun pakai la gambar ni.. korang anggap la baby ni aku.. comelnya sama cam aku gak kan..?? hahaha terkenang dulu2.. aku ni dikategorikan sebagai boy yg cute.. lau g kenduri tu.. semua nak cubit2 or cium aku.. sampai la skang.. hahaha ngan pesen rambut belah tepi yg akan kekal dr jam 7 pagi aku ke sekolah hinggalah ke pukul 1 tghhari.. rambut tu akan kekal camtu.. giler kentang.. hahahaha tula.. wlwpun masa kecik lagi.. dah ase kepuasan bila didampingi oleh gadis2 yg hot yg berebut tuk dukung aku.. hahaha bukan nak riak la.. tetibe rasa angkuh menyelubungi diri..

dulu bila ke pekan follow abah naik c70 dia.. rasa best gila woo.. yelah masa tu la aku akan dapat makan sup ayam n teh beng (teh ais) hahaha time tu lau g sg besar je br dapat makanan tu.. lau tak jgn harap la.. padahal mak aku leh je buatkan... kehkeh n mestila g emporium fajar.. haa bila g situ mestilah port jual mainan yg jd kegemaran aku..namun skang neh aku ase tpt2 section macam tu macam loji najis je bila anak2 sedara aku merengek2 nak mainan.. hahahaha masa tu plak aku harusla suka mainan yg besar2 n mahal2 macam kapal korek ke.. lori trela ke.. ataupun keta kon trol.. yg malang abah tak penannya nak sependapat dgn aku.. haiyaaaa...


Pernah sekali aku mintak mainan patung penguin... Horny melihatnya... Besar gila... Harga pun gila... Tapi jawapan tipikal orang dewasa mesti "alah... kan dah banyak kat rumah!!", "haa... nak kene babap??"

Aku menjadi bengang walaupun taktaw babap tu apa... Papepun aku nak jugak patung tu... 'By hook or by crook' bak kata sahabat tadika aku... Aku memberontak seperti kanak-kanak normal yang lain... Menggelupur tak pasal dan menangis kuat-kuat sebagai tanda kurang kasih sayang... Ramai orang awam memandang famili aku... Aku puas hati... Abah aku hanya mampu diam sambil membuat muka mahu campak aku ke lubang najis... 

Aku teruskan menangis sambil sepah-sepahkan mainan kat situ... Keadaan mula jadi tak terkawal... Aku mula terpengaruh dengan gaya menangis jiranku... Dia memang otai satu taman bab-bab menangis ni... 





Sekali abah aku datang kat aku... Walaupun takut dipiat telinga dan dicubit, aku teruskan jua menangis... Dengan perlahan, beliau cakap kat aku,
 "kalau nangis lagi, abah taknak belikan baju Keluangman kat adi"

Aku terkesima dan terus diam... Aku berhenti nangis dan kembali ke pangkuan jalan... Balik rumah, abah aku belikan CD Doremon ngan Ding Dang... 
Aku terus lalai dan lupa segala-galanya... 


sampai sekarang aku tak paham.. tah bila tah yg aku suka keluangman tu.. hahahahaha

No comments:

Post a Comment